Witam
Dzisiejszy artykuł dotyczyć będzie rodzajów, budowy i właściwości szczypiec ręcznych. Są to narzędzia, obok młotków i śrubokrętów najczęściej używane w wszelkiego rodzaju pracach . Budowa szczypiec opiera się na wykorzystaniu dźwigni, która pozwala zamienić niewielką siłę zacisku na zdecydowanie większą siłę, która pojawia się na szczękach i umożliwia efektywne ściskanie lub cięcie. Im dłuższe kamiona szczypiec tym siła zaciskania jest większa. W przypadku szczypiec, w których wymagana jest znaczna siła zacisku, odległość od rękojeści do złącza musi być znaczna, a odstęp od złącza do szczęk lub ostrzy musi być tak mała, jak to tylko możliwe. Jednak w wielu przypadkach moc jest aż tak ważna. Przykładowo w narzędziach przeznaczonych dla elektryków i elektroników, priorytetowe jest przystosowanie tych narzędzi do pracy w trudno dostępnych miejscach, lub długość i kształt szczęk. Pierwsze szczypce zaczęto wytwarzać w drugim tysiącleciu p.n.e.. Czyli do czasów kiedy ludzie rozpoczęli wytapiać. Szczypce wykorzystywali kowale i smolarze. Kowalom pozwalały na trzymannie rozgrzanych kawałków stali podczas kucia. Hutnikom na wyciąganie tygli z dymarek i zlewaniu stali do form. Kształt współczesnych szczypiec nie różni się prawie wcale od tych używanych dawniej. Liczba rodzajów szczypiec wzrastała wraz z rozwojem techniki, a później w związku z wykorzystaniem na skalę masową maszyn. Współcześnie mamy około 100 różnych popularnych typów szczypiec. Liczba szczypiec wysoko wyspecjalizowanych wciąż rośnie. Naturalnie takie specjalistyczne narzędzia sporadycznie pojawiają się w sprzedaży. Z reguły są one wytwarzane ewentualnie przerabiane z standardowych szczypiec i przystosowane do szczególnych operacji. Wytwarza się je w bardzo małych partiach, sięgających czasami kilkadziesiąt sztuk. Czołowymi producentami w Europie są Knipex, Wiha, Bahco, Gedore, NWS, Facom, Wera, Stanley, Irvin w Polsce Kuźnia, Juko. Podstawowy podział szczypiec: Ze względu na kształt szczęk. Występują trzy podstawowe kształty (w przekroju poprzecznym) szczęk: płaskie, półokrągłe i okrągłe. Oprócz nich istnieją również indywidualne kształty do odrębnych zastosowań. Ze względu na zastosowanie: Szczypce tnące (szczypce boczne, szczypce czołowe, obcęgi do usuwania gwoździ ). Mają różnego rodzaju krawędzie tnące, bardzo ostre ( ostrza bez skosu ) dla elektroników do cięcia drucików miedzianych, do obcinania plastikowych nadlewek elementów z wtryskarek. Ostrza ze skosem do typowych zastosowań i i ostrza o dużym kącie do cięcia drutu i prętów stalowych. Szczególny rodzaj i chyba najbardziej popularny to szczypce zbrojarskie Knipex i to te największe 300 mm. Szczypce zaciskające, szczypce płaskie, szczypce do rur , szczypce samozaciskowe o różnych kształtach szczęk. Szczypce uniwersalne, zaciskające i tnące takie 2 w jednym. Są to chyba najbardziej popularne narzędzia. Standardowoich szczęki mają licząc od nita mocującego: ostrza tnące, kształtowe zębate wycięcia do chwytania elementów okrągłych. A na końcu dwie płaskie zębate powierzchnie do płaskich elementów. Występują jako: szczypce uniwersalne, szczypce tnące wydłużone, szczypce radiowo-telefoniczne. Szczypce składają się z trzech części: 1 Dwóch ramion którymi chwyta się narzędzie. Rękojeści powinny być zaprojektowane zgodnie z zasadami ergonomii, tak aby praca szczypcami była bezpieczna i wygodna dla dłoni. 2 Łącznika, czyli osi szczypiec. Złącze to musi poruszać się bez żadnego luzu, i jednocześnie nie może być mocno spasowane. Chodi o to, że szczypce bez problemu muszą się zamykać i otwierać jedną ręką. Przeważnie są to trzpienie walcowe o specjalnej konstrukcji lub specjalnie profilowane śruby z nakrętką samokontrującą. 3 Główki ze szczęką zaciskającą i ostrzem tnącym. Krawędzie główki powinny być dokładnie oszlifowane do odpowiedniego kształtu. Ze względu na kształt ostrza wyróżniamy: Szczypce boczne. Jest to rodzaj szczypiec tnących, których krawędź tnąca jest przedłużeniem linii ramion i znajduje się blisko brzegu szczypiec. Jest to bardzo szeroka grupa narzędzi o zróżnicowanej długości, różnym kształcie i ostrzach dostosowanych do cięcia w różnych warunkach. Szczypce środkowe, konstrukcja zapewnia długą żywotność, co skutkuje wysoką wydajnością cięcia. Wymagają jednak większej siły nacisku. Szczypce tnące czołowe oraz kątowe używane są wtedy, kiedy dostęp do przecinanego drutu jest ograniczony. Krawędzie tnące są prostopadłe lub nachylona pod kątem do ramion. Mogą być także użyte w sytuacji, kiedy zależy nam aby przewód został przycięty blisko jakiejś powierzchni. Wszystkie szczypce są odkuwane ze stali stopowej lub niestopowejProdukowane szczypce wykonuje się z odkuwek i odpowiednio obrabia. Zwykłe szczypce produkuje się zestali chromo wanadowej lub stali narzedziowej stopowej.Sposób produkcji opisany w oddzielnym artykule. Ostatni temat będzie dotyczył rękojeści. Rękojeści muszą za każdym razem spełniać podstawowe zasady ergonomii i funkcjonalności. Wyróżniamy rękojeści stalowe i z różnego rodzaju tworzyw. Stalowe rękojeści to nic innego jak odpowiednio obrobione ramiona pomalowane lub galwanizowane. Okładziny z tworzyw pełnią funkcję identyfikacyjną, ergonomiczną i zabezpieczającą -znaczek 1000V. Do prac pod wysokim napięciem zawsze należy stosować narzędzia z certyfikatem 1000V spełniającym normy bezpieczeństwa wg norm IEC 60900, DIN EN 60900, VDE0680. Wszystkie szczypce izolowane firmy KNIPEX są sprawdzane pod wieloma względami, aby zagwarantować maksimum bezpieczeństwa użytkownikowi. Info ze strony http://warsztattechnika.pl/ Testy obejmują: Wytrzymałość dialektryczna Wszystkie szczypce są sprawdzane indywidualnie. Test pod napięciem 10 000 V AC. Po teście dopuszczone do użytku pod napieciem 1000 V AC. Daje to 10-krotny margines bezpieczeństwa. Pomiary na odporność izolacji Po zanurzeniu w wodzie na 24 h i testuje pod napięciem 10000V przez 3 minuty. Równocześnie wyznaczane są wszystkie przecieki prądu. Pozwala to wyeliminować możliwość przeskoku iskry z izolacji na nieosłoniętą główkę szczypiec lub możliwość przebić. Testy materiału izolacyjnego Pod naciskiem 20 N, w temperaturze +70o C i pod napięciem 5 000 V AC rękojeści poddawane są testowi na dielektryczne przebicie izolacji. Testy rękojeści Pomiar jest przeprowadzany w temperaturze -25o C. Materiał, z którego wykonano izolację zachowuje twardość potrzebną do przyjęcia uderzenia przyrządu testowego bez pęknięć i rys. Pomiary na przyleganie Bardzo istotny test przylegania materiału, z którego wykonano okładzinę, ma na celu wykazanie trwałej przyczepności izolacji do narzędzia. Pomiar polega na poddawaniu szczypiec sile nacisku 500 N przez 168 h w temperaturze +70o C. i Test palności Mały wskaźnik palności izolacji eliminuje ryzyko pożaru.
0 Komentarze
Odpowiedz |
AuthorWitam na moim blogu. Archives
Lipiec 2021
Categories
Wszystkie
|